Het IK-centraal-denken viert hoogtij in onze samenleving. Het recht van de individu lijkt ons in narcistische en egocentrische wezens te veranderen. Het brengt ook de verzekeringen, de basis voor een zorgzame empathische samenleving in gevaar
Hoeveel
idioten zijn er niet die opgave doen bij hun verzekering over
gestolen danwel verloren goederen na een vakantie, tegen hun vrienden
zeggend: “Tja ik heb al zoveel jaren voor niets voor die polis
betaald, ik wil er wel eens wat voor terug zien”
Als dàt je
motivatie is om je te verzekeren dan kun je beter je geld ergens
beleggen in plaats van de boel op te lichten.
Kijken we
verder, dan belanden we onvermijdelijk bij de
ziektekostenverzekeringen. Zelf zou ik er voor tekenen mijn hele
leven wel voor polissen te betalen maar er nooit een beroep op hoeven
doen. (Hoeveel mensen zou dat overkomen?)
Zelf was ik nooit
ernstig ziek maar toen ik mijn eerste kind kreeg zou ik zonder
ingrijpen zijn doodgebloed. Voor mijn beide kinderen heb ik ook veel
hulp gehad van de ziektekostenverzekering en tandartsenverzekering.
Toen ik ooit per ongeluk een afschrift van de zieknhuiskosten zag
wist ik dat ik voor altijd bij de verzekeraars in het krijt stond en
ik was nog lang niet klaar met leven.
Verbijsterend vind
ik het daarom als ik van akties hoor die er op zinspelen dat je nog
even iets moet doen om je verzekeraar armer te maken door nog snel
even een bril of een hoorapparaat aan te schaffen
En aan de andere kant is het belachelijk dat mensen aangespoord worden om van verzekering te veranderen door argumenten als:
Hoe groot is nu helemaal de kans dat jíj een hartaanval krijgt, een leverziekte, longziekte, zwanger wordt? Je bent immers jong en gezond. Dan hoef je niet mee te verzekeren en dan ben je goedkoper uit tenzij…..
maar die kans is wel héél erg klein.
Daar gíng en gaat het nu juist om! De kosten te verdelen over het gehele leven en alle mensen.
waardoor we zeker weten dat alle mensen in Nederland op een goede zorg kunnen rekenen ongeacht hun inkomen. Als jij, jong mens, gezond mens, mens met een hoog inkomen vroeger of later in je leven onverwacht wel een gehandicapt kind krijgt, psychisch in de war raakt, je baan verliest, door scheiding in problemen komt, failliet gaat door speculeren, een verkeersongeluk krijgt of arbeidsongeschikt raakt door bijvoorbeeld een ski-ongeluk of simpelweg door een fysieke misstap of een complicatie van de griep of een tekenbeet, als je oude ouders of grootouders hulp nodig hebben die jij hen niet kan geven
dan zal je het fijn vinden als er goede zorg bestaat.
Dan
kun je begrijpen dat het zot is om alleen zieke mensen te verzekeren.
Dat laatste werkt gewoon niet!
Maar met een beetje hersens en
sociaal gevoel kun je dat ook nu al!
Ja toch?